Lieve mensen,
vandaag schrijf ik een zeurblog, of in ieder geval, zo zal het vast voor een aantal voelen. Want wat ik net meemaakte toen ik om een paar boodschappen ging (het wekelijkse boodschappenlijstje was zwaar incompleet helaas) kan ik niet helemaal bevatten. Blijkbaar zijn gisteren alle corona maatregelen versoepeld. We hoeven geen 1,5 meter afstand meer te nemen (dit is natuurlijk niet waar hè), en gaan massaal met het gezin er op uit. Misschien is dit anders in Leeuwarden, Groningen, Gorredijk of Stadskanaal of waar dan ook maar, maar in de Midstraat leek het net wel alsof er bijna helemaal niks aan de hand was. Mensen staan hutje mutje op elkaar te kletsen, en aan de samenstellingen kan ik wel zien: dat is geen gezin die gezellig staat te praten.
Ik snap heel goed dat je thuis gillend gek wordt. Dat zou ik ook worden, maar: ik maak gebruik van skype, whatsapp videobellen, Zoom, Blackboard Collaborate en Microsoft Teams. En niet geheel onbelangrijk: de telefoonlijnen doen het ook nog steeds! Zo zie en spreek ik mijn vriendinnen, klasgenoten, docenten etc, zonder dat ik kans loop om anderen te besmetten of zelf besmet te raken. Want ik heb het niet, of ik denk in ieder geval dat ik het niet heb, en ook mijn familie is gezond. Maar ik hoor ook andere verhalen van diezelfde vriendinnen, klasgenoten en docenten, dat er familieleden zijn die wel ziek zijn geworden, en liggen te vechten voor hun leven. En die klanten in de supermarkt? Die staan lekker te kletsen, zonder afstand, alsof er niets aan de hand is. Ohja, ze blokkeren de paden ook nog enorm, dus als voorbijlopende klant kun je er niet met een 1,5 meter boog omheen.
Zijn we echt zo naïef dat we na het praatje van meneer Rutte en kornuiten gisteren, weer lekker massaal feest gaan vieren? Natuurlijk zag ik het wel eerder, bijvoorbeeld in het park: lekker met z'n vieren eerst wat pizza's scoren bij de pizzeria, waarna ze lekker op een grasveldje in het park zijn neergestreken om het daar te nuttigen. Niks mis mee, maar geen 1,5 meter afstand. Mensen van mijn leeftijd. Wat zou er gebeuren als zij de strijd verloren tegen dit gruwelijke virus? Zoveel familie en vrienden die om hun geven, maar geven zijzelf wel om de familie en vrienden? Kinderen tot en met 12 jaar mogen weer in KLEINE groepjes naar de basisschool na de vakantie en zo hier en daar mogen deze kinderen ook weer sporten.
Maar wij, volwassen mensen, moeten even wachten. Wij moeten ervoor zorgen dat we niet verslappen. Anders loopt de hele zomervakantie en de start van het nieuwe schooljaar misschien wel in de soep. Zover dat natuurlijk in de soep kan lopen.
Er zijn mensen die keihard werken om Corona patiënten er weer helemaal bovenop te krijgen. En wij klappen massaal daarvoor. Wij spelen muziek voor hun en hangen van alles aan de ramen om onze steun te betuigen. Ik betuig mijn steun ook. Door mijn best te doen om die 1,5 meter afstand te houden, hoe lastig dat soms ook is.
Lieve, lieve mensen: houd alsjeblieft afstand. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor de mensen die je liefhebt (of iets minder liefhebt). Blijf zo veel mogelijk thuis en ontdek nieuwe hobby's. Een greep uit de verzameling: muziek maken, sporten (kan gewoon in de tuin als je die hebt, en binnen is ook een goede optie), tekenen, schilderen, puzzelen, bakken (haal je ingrediënten tegelijk met je wekelijkse boodschappen), lezen, serie/film kijken, knutselen, skypen/facetimen/bellen met vrienden/familie, etc. Er valt genoeg te verzinnen, dus zoek alsjeblieft niet de drukte op. Ga alleen naar de supermarkt om boodschappen, en steek geen (lange) verhalen af tegen bekenden die je tegenkomt. Maak zo nodig een bel afspraak met die bekende, en praat op deze manier bij. Zo blijven we allemaal gezond en kunnen we het nog navertellen aan onze (klein)kinderen later.
Dit was het pleidooi. Bedankt voor jullie aandacht.
Het volgende artikel zal gelukkig over eten gaan. Dat lijkt mij een betere invulling van deze quarantaine periode.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten