zaterdag 1 februari 2020

Het leven is een feestje!



Maar je moet wel zelf de slingers ophangen.

De tentamens zijn achter de rug, en de voorjaarsvakantie is alweer bijna in zicht. Tijd om even terug te blikken op een fijne maand. Okey, de eerste week van januari leek een 'ongelukken week'. Het jaar begon met diarree en een zware stoel op een van de kleine teentjes. Gevolgd door een razend snel potje shoppen om een nieuwe winterjas, aangezien de oude problemen had ondervonden in de wasmachine en droger. Daarna werden nog wat afspraken afgezegd, waardoor het enthousiasme en de motivatie voor het nieuwe jaar snel verloren was.

Gelukkig kwamen daar ook weer snel lichtpuntjes aan. Één van de activiteiten waar ik heel erg zin in had, was de semestertoets. Ik wist dat het allemaal goed in de vingers zat, en dat het een kwestie was van 'verstand op nul en gaan'. Voor het eerst in jaren stond ik er niet hartstikke zenuwachtig, en was ik zeker van mijn zaak. Natuurlijk, aan zenuwen ontkom je niet op zo'n moment (misschien ook wel), dus gebeurde er ook wel een klein 'ongelukje'. Uiteindelijk heb ik de toets met een goed cijfer en fijn commentaar afgesloten, waardoor ik weer euforisch verder ga met toeteren. Na deze semestertoets kwamen nog 3 anderen tentamens, waarvan ik van één weet dat die gehaald is, de rest is nog onbekend.

Ondertussen ben ik op gesprek geweest op de muziekpoli in Groningen. Na ongeveer een jaar aan rare diagnoses die maar voor de helft bij het beeld pasten en veel ge-por en ge-prik, kwam er dan eindelijk een nieuwe diagnose die alles wel verklaarde: mijn spieren zijn niet sterk genoeg. Ik hang als het ware aan mij skelet, en dat belast alles enorm. Doordat mijn spierkracht niet echt optimaal is, ligt er een pees tegen het bot aan, en dat knakt af en toe lekker (maar niet heus). Ik heb alle werkzaamheden maar weer opgepakt zoals ik dat voorheen ook deed. Want als je het andere schouder alle taken laat uitvoeren, begint die na verloop van tijd toevallig ook zeer te doen.. Het zal ongetwijfeld nog wel een tijdje duren voordat ik helemaal pijnvrij ben, maar er is hoop ;-). Elke week zwemmen, elke dag oefeningen (tot wel 3x per dag) en elke week even bij de Fysio om het hoekje kijken. Ik vermaak mij de komende tijd nog wel ;-).

Verder staan er weer concerten op de planning. 24 februari hebben wij weer een voorspeelavond van de saxofoon klas, en op 29 februari is er een open dag op het conservatorium, waar ik ook weer speel (in een ensemble).
29 februari is er ook nog een try-out concert in Joure, met onder andere de Jouster Fanfare en het Gelders Fanfare Orkest. En 2 weken later gaat de Jouster Fanfare onderweg naar België om mee te doen aan de VLAMO. Genoeg te doen dus, en genoeg te luisteren voor jullie :)


Hierbij nog even een vet blije foto dat ik eindelijk weer op Bari speelde. 
Het klonk heel beroerd, maar goed, je moet ergens weer beginnen.